الگویابی توسعۀ ورزش‌های بومی و محلی در کشور

هدف از این پژوهش، طراحی الگوی توسعۀ ورزش‌های بومی و محلی (وربوم) با تأکید بر 3 جنبۀ احیا، ترویج و ارتقا در کشور می‌باشد. روش پژوهش از نوع توصیفی ـ تحلیلی بوده و به‌صورت پیمایشی انجام شده است. نمونۀ آماری پژوهش را 2983 نفر از دست‌اندرکاران هیأت‌های ورزش همگانی و ورزش روستایی کشور، اعضای هیأت‌علمی رشتۀ تربیت‌بدنی دانشگاه‌ها و کارشناسان ورزشی شاغل در سازمان‌ها و دانشگاه‌های کشور تشکیل ‌دادند. ابزارگردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌ای محقق ساخته بود که روایی و پایایی آن مورد تایید قرار گرفت. داده‌ها توسط روش‌های آمار توصیفی و نیز تحلیل عاملی اکتشافی و مدل-سازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که متغیرهای توسعه‌ای شامل احیا، ترویج و ارتقا، تأثیر معنا‌داری بر یکدیگر در ساختار الگو دارند. همچنین، متغیر احیا و متغیر ارتقا دارای تأثیر معناداری بر روی وضعیت موجود می‌باشند و وضعیت موجود نیز تأثیر معناداری بر روی اثرات توسعۀ وربوم دارد؛ لذا، در صورت اجرای مناسب مؤلفه‌های احیا و ارتقا انتظار می‌رود که شاخص‌های وضع موجود مانند نامناسب‌بودن میزان توسعه، برگزار‌نشدن مسابقات و تأکید بیش از حد بر ورزش قهرمانی، دستخوش تحولاتی گردد که به وضعیت مطلوب نزدیک‌تر شود. وضعیت موجود نیز به‌طور معناداری باعث ظهور و بروز اثرات مفید توسعۀ وربوم می‌گردد.‌ تمامی مراحل در الگوی توسعۀ وربوم، در محیطی متشکل از 8 عامل اثرگذار قرار دارد و از آن‌ها تأثیر می‌پذیرد.